این یکی از خاطرات به یادماندنی منه امیدوارم شما هم خوشتون بیاد![]()
من آن موقع ۴ ساله بودم.یه روز رفتم خونه ی خاله ام و بعد با خاله جونم رفتم تو زیرزمین.خاله ام میگفتن:نیا می افتی.....اما بی فایده بود
من به دنبال خاله ام رفتم.هنوز به پله ی سوم نرسیدم یه دفعه از۸تا پله سر خوردم و افتادم.... وقتی از روی زمین بلند شدم به جای اینکه گریه کنم
....
با صدای بلند خندیدمبعدش هم سرم رو بخیه کردند.هنوز ردش هست هر بار تو آینه نگاه میکنم به یاد اون روز می افتم.....و میخندم
این بود خاطره ی به یادماندنی من.
